بررسی آثار اجرای موافقت‏نامه ‏ی همگرایی منطقه ‏ای بین کشورهای عضو اکو

در مطالعه ‏ی حاضر، آثار برقراری موافقت­نامه‏ ی همگرایی منطقه ­ای بین کشور­های عضو اکو در قالب مدل تعادل جزئی اسمارت ارزیابی شد.  بدین منظور میزان ایجاد تجارت و انحراف تجارت بر تجارت ایران و سایر اعضاء، تحت سناریوهای کاهش تعرفه ‏ای بررسی شد.  نتایج نشان داد که با اجرای موافقت­ نامه‏ ی منطقه ‏ای بین ایران و کشور­های عضو اکو، میزان افزایش صادرات کشورهای عضو اکو به ایران از میزان افزایش صادرات ایران به کشورهای عضو اکو بیشتر بوده است.  لذا با کاهش نرخ‏ های تعرفه در قالب موافقت­ نامه‏ ی همگرایی منطقه­ ای، کشور ایران، کسری تجاری معادل 472/24 میلیون دلار در سناریوی اول و 945/48 میلیون دلار در سناریوی دوم داشته است.  همچنین مشاهده شد که بخش عمده‏ای از میزان افزایش واردات ایران ناشی از ایجاد تجارت و به تبع آن افزایش واردات از کشورهای عضو اکو خواهد بود.  بنابراین به منظور کسب امتیازات تعرفه ‏ای در قالب موافقت­ نامه‏ ی همگرایی منطقه‏ ای، افزایش توان تجاری منطقه و بهبود ساختار آن در برنامه ­ریزی­ های آینده جهت توسعه ‏ی همکاری ‏های منطقه ­ای پیشنهاد می‏ شود.